Kiedy myślałam o Japonii, jeszcze na długo przed moim pierwszym przyjazdem, przed oczami miałam kwitnące wiśnie. Czytałam wiele relacji z przebiegu hanami 花見 (zwyczaj podziwiania kwiatów). Wiedziałam, że Japończycy kwitnące wiśnie celebrują poprzez spędzanie czasu ze znajomymi lub rodziną pod drzewami. Moja spontaniczna decyzja o wyjeździe do Japonii była powiązana ze skończonymi studiami, i wypadła na listopad 2013 roku, czyli zimę. Kiedy po trzech miesiącach opuszczałam Japonię myślałam tylko o tym, żeby jak najszybciej do niej wrócić. Kiedy po raz kolejny trzymałam w ręku bilet w jedną stronę, nie wiedziałam jeszcze na jak długo do Japonii lecę. Pomimo mojej miłości do Japonii chciałam wracać jak najszybciej, bo ciężko znosiłam rozłąkę z Kubą. Ale to właśnie on namawiał mnie bym poczekała do kwitnących wiśni (po japońsku wiśnia to 櫻 sakura) „Przecież zawsze chciałaś je zobaczyć”.
Mogliście dowiedzieć się z tego wpisu, że głównym powodem dla którego zdecydowałam się do Japonii przylecieć był projekt 100 historii zorganizowany przez Hoshino Resort. Oprócz noclegów Hoshino zapewnił uczestnikom pięciodniowy JR East Pass (karnet, który umożliwia jazdę pociągami JR za darmo). Planowałam go głównie wykorzystać na podróżowanie w okolicach Nikko, ale stwierdziłam, że jednego dnia mogę pojechać trochę dalej. Zdecydowałam się pojechać do Yudanaki.
Krótkie przypomnienie z poprzedniego wpisu: zrealizowaliśmy nasz cel, odwiedzając wszystkie 17 wspólnot autonomicznych Hiszpanii i z tej okazji opisaliśmy po krótce co jest do zobaczenia w każdym regionie Hiszpanii.
Nasz pobyt w Madrycie przypadł na okres, w którym zastanawialiśmy się nad swoją przyszłością i ostatecznie zdecydowaliśmy się wyjechać do Azji. Miała być Japonia, Korea, Chiny, Mongolia… Jak sami wiecie wylądowałam w Japonii sama 😉
Z Japonii wyleciałam dokładnie 21 stycznia 2014 roku, i chciałam do niej wrócić już pierwszego dnia. Po wylądowaniu w Seulu przeżyłam mały szok kulturowy. W Japonii spędziłam jedynie 3 miesiące a zdążyłam się do niej bardzo przyzwyczaić, do jej spokoju, porządku, do czekania w kolejce do metra. Nie mogłam się nadziwić dlaczego Koreańczycy są tacy głośni. Do tego rozmawiają przez telefon w metrze! Oburzające ^ ^
Trade winds find Galleons lost in the sea I know where treasure is waiting for me Silver and gold in the mountains of Spain I have to see you again and again Take me, Spanish Caravan Yes, I know you can
Stary rok postanowiliśmy pożegnać w Bilbao i była to bardzo dobra decyzja. Kraj Basków ma wiele do zaoferowania, z Vitorią-Gasteiz* jako stolicą. Populacja wynosząca mniej więcej 250,000 mieszkańców sprawia, że stołeczne miasto ma spokojną atmosferę i jest to jeden z powodów, dlaczego tak bardzo przypadło mi do gustu.
Felices Reyes! Takie życzenia składamy sobie 6 stycznia w Hiszpanii. Jednym z najważniejszych dni podczas obchodzenia hiszpańskich Świąt Bożego Narodzenia jest el día de Reyes Magos (Dzień Trzech Króli). Jest to dzień długo wyczekiwany przez dzieci, które wcześniej piszą do Królów listy z prośbą o wymarzone prezenty (widzieliśmy miejsce na kartki nawet przy sklepie mięsnym!).
Zabierałam się do tego bardzo długo, ale przez dłuższy czas nie mogłam patrzeć ani na zdjęcia ani na filmy, które zrobiłam w Japonii. Wywoływało to we mnie zbyt dużo emocji. Chyba zbliżający się koniec roku mnie do tego zainspirował. Zrobiłam film, który ma wiele wad, ale jeszcze więcej wspomnień. Zapraszam do obejrzenia krótkiego filmu podsumowującego mój trzymiesięczny pobyt w Kraju Wschodzącego Słońca. Czytaj dalej →
Witamy w drugim poście na temat Gran Canarii (pierwszy tu). Już wiemy, że Wyspy Kanaryjskie są miejscem pełnym zdradliwej etymologii. Dodam, że stanowią one część Makaronezji. Makaronezja powinna być czymś zbudowanym z makaronu, prawda? Albo przynajmniej zamieszkanym przez włoskie babcie gotujące go stale w wielkich garach tuż obok jeszcze większych garów z sosem pomidorowym? Tymczasem to kolejna językowa pułapka. Makárōn nêsoi oznacza po grecku „Wyspy Szczęśliwych” (serdeczne pozdrowienia dla naszej ulubionej Greczynki Evi S). Chciałbym każdego dnia zajadać się makaronem, który sprawia że życie staje się szczęśliwe : ) tymczasem czuliśmy się prawdziwymi szczęśliwcami podczas naszego pobytu na Gran Canarii.
Polacos de Polonia 