Kiedy myślałam o Japonii, jeszcze na długo przed moim pierwszym przyjazdem, przed oczami miałam kwitnące wiśnie. Czytałam wiele relacji z przebiegu hanami 花見 (zwyczaj podziwiania kwiatów). Wiedziałam, że Japończycy kwitnące wiśnie celebrują poprzez spędzanie czasu ze znajomymi lub rodziną pod drzewami. Moja spontaniczna decyzja o wyjeździe do Japonii była powiązana ze skończonymi studiami, i wypadła na listopad 2013 roku, czyli zimę. Kiedy po trzech miesiącach opuszczałam Japonię myślałam tylko o tym, żeby jak najszybciej do niej wrócić. Kiedy po raz kolejny trzymałam w ręku bilet w jedną stronę, nie wiedziałam jeszcze na jak długo do Japonii lecę. Pomimo mojej miłości do Japonii chciałam wracać jak najszybciej, bo ciężko znosiłam rozłąkę z Kubą. Ale to właśnie on namawiał mnie bym poczekała do kwitnących wiśni (po japońsku wiśnia to 櫻 sakura) „Przecież zawsze chciałaś je zobaczyć”.
Czytaj dalej →
Zabierałam się do tego bardzo długo, ale przez dłuższy czas nie mogłam patrzeć ani na zdjęcia ani na filmy, które zrobiłam w Japonii. Wywoływało to we mnie zbyt dużo emocji. Chyba zbliżający się koniec roku mnie do tego zainspirował. Zrobiłam film, który ma wiele wad, ale jeszcze więcej wspomnień. Zapraszam do obejrzenia krótkiego filmu podsumowującego mój trzymiesięczny pobyt w Kraju Wschodzącego Słońca.
Czytaj dalej →
Jak może wiecie już z fanpage’a na facebooku jesteśmy obydwoje w Korei Południowej, spotkaliśmy się po 3 miesiącach rozłąki. To znaczy, że opuściłam Japonię.. Wciąż jestem bardzo niedaleko ale już odczuwam jej wielki brak i widzę wiele różnic pomiędzy nią a Koreą. Chciałabym wam jednak napisać jak spędziłam ostatni tydzień w Japonii.
Czytaj dalej →
Nie będę już pisać po kolei co robiłam każdego dnia, bo muszę się przyznać że następne dni w Tokio walczyłam z bezsennością i spałam do popołudnia, późnego popołudnia. Jest mi wstyd, bo zmarnowałam kilka dni. Budziłam się późno i do tego byłam zmęczona! Więc zwiedziałam okolice, chodziłam przy porcie, robiłam zdjęcia..
Czytaj dalej →
Tamtej nocy nie zasnęłam. Ale dzięki temu mogłam porozmawiać z rodziną (z powodu różnicy czasu często mamy z tym problem) i na spokojnie się spakować, bo miałam zmienić zakwaterowanie. Miałam dostać się do mieszkania dwóch pracujących Japończyków, znajdujących się w innej dzielnicy oddalonej o 40 minut jazdy metrem. Z racji tego, że do pracy wychodzą przed 8 rano z hotelu wyszłam już o 6 i … zamurowało mnie.
Czytaj dalej →
Tego dnia obudziłam się jeszcze później, bo o 14…
Chyba miałam wciąż objawy jetlagu (zespół nagłej zmiany strefy czasowej, więcej
tutaj). Zdecydowałam, że pójdę zwiedzać okolicę mojego hotelu. Przeczytałam, że niedaleko znajduje się świątynia i poszłam ją zobaczyć. Była to świątynia szintoistyczna, tak jak większość w Japonii.
Z reguły na wejściu do świątyni znajduje się brama – torii, a za nią stoją groźne posągi, które mają odstraszać sanktuarium przed złem. Przed przystąpieniem do modlitwy należy umyć ręce. Ciekawym akcentem modlitwy jest klaskanie i uderzanie w gong.
Czytaj dalej →
Po przylocie musiałam przejść procedurę imigracyjną. Każdy pracownik siedział w białych maseczkach chirurgicznych. Czytałam już o tym wcześniej, ale zobaczyć to na żywo było jeszcze ciekawsze. Już w samolocie lecieli Japończycy w maseczkach. Pobrano moje odciski palców, zrobili zdjęcie (w ramce w kwiatki), musiałam podpisać, że nie przewożę niedozwolonych rzeczy (nie pamiętam nawet jakie rzeczy były tam wypisane), napisać ile mam przy sobie pieniędzy, gdzie zostaję i na jak długo. W Japonii bez wizy można być 90 dni, i tyle wpisałam. Zaraz potem poszłam do toalety…
Czytaj dalej →
Nie jestem pewna kiedy zaczęła się moja fascynacja Krajem Wschodzącego Słońca. 10 lat temu? 11? Nie pamiętam dokładnej daty lecz pamiętam uczucie towarzyszące pierwszym kontaktom z tym krajem. Japonia wydawała mi się być krajem nie z tej Ziemi. Wszystko było takie inne, pociągające. Zagłębiałam się w tą kulturę oglądając filmy, anime, słuchając muzyki, czytając książki, mangę a nawet ucząc się trochę języka… Mimo, że Japonia była mi bardzo bliska była też bardzo daleka.
Polacos de Polonia 